DE BELASTINGAANGIFTE NA OVERLIJDEN
Vroeger werd de erfbelasting successierecht genoemd. Tegenwoordig spreekt men over erfbelasting. Alles wat krachtens erfrecht wordt verkregen is onderhevig aan belastingheffing. Wel zijn er enkele vrijstellingen van toepassing. Nou vraagt u zich waarschijnlijk af hoe hoog die erfbelasting dan is. Dit is afhankelijk van twee factoren: de hoogte van de erfenis, ook wel de nalatenschap genoemd, en de relatie van de erfgenaam, de verkrijger, tot de erflater, degene die overleden is. De erfbelasting bedraagt een percentage van de nalatenschap. Boven een bepaald bedrag is dit percentage hoger. Ook geldt de algemene regel dat hoe verder iemand in de bloedverwantschap verwijderd is van de erflater, hoe hoger de belasting. Bijvoorbeeld iemand die geen familie is zal een hogere erfbelasting verschuldigd zijn dan iemand die heel dicht bij familie is. Over de top, het bovenste deel, van de erfenis moet dus meer betaald worden indien dit boven een bepaald bedrag uitkomt en wanneer men ver weg of geen familie is zal dit ook bijdragen aan een hoger tarief aan te betalen belasting. Vroeger was de berekening ingewikkelder tegenwoordig zijn de tabellen die de erfbelasting aangegeven vereenvoudigd. Soms kan een testament opstellen helpen om (erf)belasting te besparen.
De aangifte successierecht, erfbelasting
Na overlijden wordt er binnen acht maanden aangifte erfbelasting gedaan, dit houdt in dat het aangifteformulier van de belastingdienst wordt ingevuld dit formulier bestaat uit allerlei vragen. Aan de hand van de antwoorden op de vragen op het formulier kan nagegaan worden wat de bezittingen en schulden waren, of er een testament was, enzovoorts. Deze aangifteformulier krijgen de erfgenamen over het algemeen automatisch toegestuurd, als dit niet zo is moet men hier zelf achteraan. Er wordt uitgegaan van de eigendomssituatie, ofwel de bezittingen en schulden, op het moment van overlijden. Dit houdt dus in dat wanneer een bezitting snel in waarde daalt binnen de acht maanden er toch uit moet worden gegaan van de waarde die gold op het moment van de overlijdens datum. Dat kan soms vervelende situaties opleveren. Soms zijn er deskundigen nodig om de waarde van iets vast te stellen, de bezitting moet dan getaxeerd worden en er moet een taxatierapport opgesteld worden. Denk bijvoorbeeld aan huizen of kunst of antiek. Aan de hand van de belastingaangifte wordt de belastingaanslag vastgesteld.
De executeur
Het kan zijn dat de overledene in zijn testament of in haar testament een executeur heeft aangewezen. De taken van de executeur zijn het afwikkelen van de nalatenschap. Dit betekent niet dat de executeur dit allemaal zelf, uiteraard kan hij of zij de hulp van een deskundige zoals een notaris inroepen. Vaak krijgt een executeur ook een beloning voor zijn werkzaamheden. Het is niet zeldzaam dat er ruzie of onenigheid tussen de erfgenamen ontstaat bij het afwikkelen van de nalatenschap. Soms kan een onafhankelijke persoon zoals een bemiddelaar hier hulp bieden. Denk bijvoorbeeld aan de situatie waarin de erfgenamen er samen in onderling overleg niet uitkomen.
Registergoed
Wanneer bijvoorbeeld een huis onderdeel van de erfenis is kan het handig zijn dat dit getaxeerd wordt middels een taxatierapport. Dit kan de erfgenaam onderling helderheid en duidelijkheid geven, maar dit kan ook bij de aangifte voor het successierecht van toegevoegde waarde zijn. Roerende goederen zoals auto’s en meubelen, kan men in onderling overleg verdelen, maar registergoederen zoals huizen en grond laten dit niet toe, hier is namelijk altijd een notariële akte voor vereist. Dus wanneer een van de erfgenaam zoals de overgebleven echtgenoot in het huis blijft wonen en dit opzicht zijn of haar naam krijgt woord hiertoe een notariële akte opgemaakt en deze wordt ingeschreven in het kadaster register.
